کشور ایران به علت ا ینکه در مسیر سلسله جبال آلپ هیمالیا قرار دارد یکی از مناطق مهم زلزله خیز دنیا محسوب می شود و به همین جهت اکثر شهرهای مهم کشور و به خصوص تهران یعنی مرکز مهم سیاسی و اقتصادی میهن اسلامی در معرض خطر جدی زلزله مخرب و ویرانگر قرار دارند و نیز عدم رعایت مقررات ایمنی در ساخت و ساز ها این خطرات را به صورت تصاعدی افزایش داده است و استفاده بی رویه از منابع طبیعی و تخریب جنگلها و عدم التزام به مراعات مسائل زیست محیطی –بسیاری از مناطق کشور را در برابر خطر سیل آسیب پذیر ساخته است و به همین نحو خطر طوفان –صاعقه و سایر حوادث غیر مترقبه که افزون بر سی مورد می شود جدی و قابل تامل است . بنا بر همین مقولات کشور ایران جزء
ده کشور حادثه خیز مهم دنیا تلقی می شود . از بدیهیات مسلم آن است که پیشگیری قبل از وقوع حادثه امری ضروری و ارزان و مقدم بر امداد و نجات پس از حادثه می باشد .
جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران به عنوان موسسه ای امدادی و عام المنفعه که از تجربیات نزدیک به هشتاد سال فعالیت برخور دار است در امر قبل از حادثه –عمده فعالیت خود را به موضوع (آمادگی )و( آموزش کمک های اولیه ) متمرکز نموده است و معتقد است که مردم باید باور کنند که ( حادثه خبر نمی کند ) و شعار جمعیت هلال احمر آن است که (در هر خانواده ایرانی حد اقل یک نفر آموزش دیده وجود داشته باشد )بر همین اساس کلیه امکانات خود را برای آموزش همگانی بسیج نموده است .

تاریخچه ی نهضت بین المللی صلیب سرخ

در سال ۱۸۵۹ (م) سپاهیان  فرانسه  و اتریش  در محلی در شمال  ایتالیا  به نام  سولفورینو به نبرد  سختی پرداختند که در مدت  کوتاهی   ۶ هزار نفر  کشته  و ۳۶ هزار نفر  مجروح  بر جای گذاشت  و در این حال  یک بازرگان  جوان  سوئیسی  به نام  هانری  دونان  با مشاهده  این صحنه ها  از افراد  بومی  که  در آن  منطقه  بودند  برای کمک  به مجروحین  استفاده کرد  و آنها  را  به عنوان  یک  گروه  امدادی  سازماندهی  شده  و بعد در کتاب  (خاطرات  سولفورینو  و تالیفات  و رنج و دردهای قربانیان  ) باز گو  کرد و دو پیشنهاد ارائه داد

• تاسیس یک جمعیت امدادی داوطلب  در هر کشور  که در زمان صلح  آموزش دیده باشند .
• دولت های جهان در یک کنگره اجتماع کرد ه و بیک اصل  بین المللی  از طریق  یک قرارداد  بین المللی  و اجرایی  برای  حمایت  از مجروحین  تصویب  کنند .

در سال ۱۸۶۳ (م) با یک توافق  کمیته  ی دائمی  بین المللی  برای کمک به مجروحان  جنگ  تاسیس  شد  و بعدها  این نام  رسما  به کمیته بین المللی  صلیب سرخ  تغییر کرد .

برای تشکیل این کمیته  با شرکت ۳۶ نماینده  از۱۶ کشور اروپایی در ژنو بر پا شد  که مقراصلی  آن  نیز  در شهر  ژنو شاست . تا کنون  ۱۸۰ کشور  دارای  جمعیت  هلال احمر  و صلیب سرخ  می باشد  که از این تعداد  ۱۷۸ جمعیت  به رسمیت  شناخته شده اند .

علائم صلیب سرخ و هلال احمر در سال ۱۳۶۳ به احترام   هانری دونان  روی زمینه سفید  و معکوس  رنگهای پرچم  کشور سوئیس  که زادگاه  وی  است  به عنوان  علامت  مشخصه  کمیته صلیب سرخ  انتخاب شد  و در این  ایران نیز  علامت  شیر و خورشید  سرخ  در سال  ۱۳۲۱  توسط  دولت ایران  پیشنهاد شد  و پس از  پیروزی  انقلاب اسلامی  بنا به درخواست  این جمعیت  علامت  شیر و خورشید  سرخ  از مجموعه ی  علائم  فدراسیون  بین المللی  جمعیت هلال احمر  و صلیب سرخ  حذف شد  و هم اکنون  با نام  جمعیت  هلال احمر  جمهوری  اسلامی ایران  شناخته می شود .