بقایای موجودات زنده که در لایه های زمین مانده اند سنگواره (فسیل) نامیده می شوند در فرآیندی که میلیونها سال به طول می انجامد سنگواره مانند یک کپی از حیوان یا گیاه مرده شکل می گیرد این فرایند آهسته به این معنی است که سنگواره هاییکه امروزه کشف می شوند از بقایای گونه های بسیار قدیمی تشکیل شده اند که بسیاری از آنها اکنون منقرض شده اند.
عکس سمت چپ متعلق به آرکئوپتریکس است . این پرنده مانند پرندگان امروزی بالهای پوشیده از پر داشت و مانند خزندگان دارای دندانها ٬چنگالها٬دست ها و دم بلند استخوانی بوده است .
سنگواره سمت چپ هم سنگواره آرکئوپتریکس است که در سال ۱۸۶۱ یافت شد.
حیوانات وگیاهان بسیار قدیمی نه تنها توسط فرآیند فسیل شدن در صخره ها بلکه به طرق

دیگر نیز حفظ شده اند در بعضی موارد اعضای نرم بدنشان هم چنان به بقای خود ادامه داده اند برای مثال حشرات و عنکبوتها در عنبر حفظ شده اند ماموتهای پشمالو در دره های عمیق یخ زده به نام لایه منجمد دائمی یافت شده اند استخوانهای گربه های دندان شمشیری در حفره های قیر بسیار قدیمی کشف شده اند.
حشرات که حدود ۳۵۰ میلیون سال پیش ظاهر گشتند اکنون فراوان ترین گروه جانوران روی زمین را تشکیل می دهند آنها از اجداد بدون بال خود تکامل حاصل کردند اما بعدها توانایی قدرت پرواز را کسب نمودند در حدود ۱۳۰ میلیون سال پیش افزایش چشمگیر در تعداد و نوع حشرات حاصل شد گروههای جدید نظیر زنبور ها،مورچه ها و پروانه ها بر روی گیاهان متعلق به همان دوره رشد و نمو یافتند.

نام گذارى فسیلها

توصیف موجودات زنده و یا فسیل از زمان Linne (لینه سوئدى) با یک سیستم نام گذارى دو گانه معمول شد. بدین معنى که هر موجود زنده یا فسیل داراى دو نام است : اسم جنس و اسم گونه

Pachyteeichisma Caylicianensis Linne , 1798 (1 اسم جنس که حرف اول آن با حروف بزرگ نوشته مى شود.

۲) اسم گونه که با حروف کوچک نوشته مى شود.

۳) اسم کاشف و توصیف کننده آن.

۴) سال کشف و انتشار نمونه.

۱)گونه : عبارت است از توالى و تسلسل گروه هایى از جمعیت هاى طبیعى که افراد آن گروه ها بالفعل یا بالقوه قادر به تولید مثل با هم بودهع و از نظر زاد و ولد در شرایط امروزى از تمام گروههاى مشابه جدا هستند، یعنى قابلیت تولید مثل آنها را ندارد.

واحد هاى رده بندى بزرگتر از گونه :

۲)جنس : در حقیقت واقعیت طبیعى ندارد و این واحد رده بندى کاملا قراردادى و مصنوعى است. تنها کار آن این نیست که گونه هایى را که با هم قرابت و خویشاوندى آشکار دارند در یک دسته قرار دهد که این امر مساله نام گذارى را آسان مى سازد.